Το Κέντρο Θεραπείας και Εξέλιξης Ατόμου και Οικογένειας "Συνειδέναι" ξεκίνησε σαν μία πρωτοβουλία συνεργασίας τριών ψυχολόγων με διαφορετικές προσλαμβάνουσες, διαφορετικές εμπειρίες, διαφορετικές εξειδικεύσεις αλλά κοινή νοοτροπία και δεοντολογία.
 
Επιδίωξή μας είναι να προσεγγίσουμε τον άνθρωπο ως όλον, τόσο ως ατομική -σωματική και ψυχική- οντότητα όσο και ως μέρος ενός ευρύτερου συστήματος - οικογενειακού, επαγγελματικού, κοινωνικού.
 
Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες. Διαθέτουμε μία ευρεία γκάμα ψυχοθεραπευτικών και ψυχολογικών μεθόδων που μπορούμε να εφαρμόσουμε ανά περίσταση, καθώς για τον κάθε άνθρωπο υπάρχει μία βέλτιστη προσέγγιση.
 
Κατ' αυτόν τον τρόπο, μέσω των διακριτών μας προσεγγίσεων, επιτυγχάνουμε:
  • προσωπική ανάπτυξη

  • κινητοποίηση

  • αναγνώριση αναγκών

  • ψυχική ενδυνάμωση

  • εξομάλυνση οικογενειακών και κοινωνικών σχέσεων

  • επίγνωση ατομικής ταυτότητας και ρόλων

Το Συνειδέναι αποτελεί έναν ανοιχτό χώρο έκφρασης και διαλόγου επαγγελματιών ψυχικής υγείας από διαφορετικούς κλάδους. Στο πλαίσιο αυτό διεξάγονται σεμινάρια, ημερίδες, βιωματικά εργαστήρια.

Συνειδέναι (απρμφ), Σύνοιδα (ρήμα)
έχω επίγνωσιν τινός, αναγνωρίζω, συναισθάνομαι
Συνείδησις (η) -εως, συνειδός (το) - οτος
Η καθαρή και ακριβής γνώσις των πραγμάτων του κόσμου  και των γεγονότων της ζωής
Η εσωτερική γνώσις, η επίγνωσις του εσωτερικού κόσμου, του ψυχικού βίου
Η συναίσθησις της καλής ή κακής συμπεριφοράς του ανθρώπου, η επίγνωσις των πράξεών του, των δικαιωμάτων, υποχρεώσεων  και ευθυνών του.

Επίτομον Ορθογραφικόν και Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν “Ηλίου”

«Ξεχνούν πως η ψυχή του ανθρώπου γίνεται παντοδύναμη, όταν συνεπαρθεί από μια μεγάλη ιδέα.

Τρομάζεις όταν, ύστερα από πικρές δοκιμασίες, καταλάβεις πως μέσα μας υπάρχει μια δύναμη που μπορεί να ξεπεράσει τη δύναμη του ανθρώπου∙ τρομάζεις, γιατί από τη στιγμή που θα καταλάβεις πως υπάρχει η δύναμη αυτή, δεν μπορείς πια να βρεις δικαιολογίες για τις ασήμαντες ή άναντρες πράξες σου, για τη ζωή σου τη χαμένη, ρίχνοντας το φταίξιμο στους άλλους∙

ξέρεις πια πως εσύ, όχι η τύχη, όχι η μοίρα, μήτε οι άνθρωποι γύρα σου, εσύ μονάχα έχεις, ότι κι αν κάμεις, ότι κι αν γίνεις, ακέραιη την ευθύνη.»

Νίκος Καζαντζάκης, «Καπετάν Μιχάλης» - Πρόλογος